Een rotdag.

“Iedereen heeft er wel eens een.”


Ik niet dus.
Misschien komt het omdat ik optimistisch in het leven sta, maar ik kan me maar weinig momenten herinneren dat mijn hele dag leed onder nare momenten. Tot vandaag. Ik weet niet waarom, maar alles zit me tegen! En dan praat ik ‘big time’ tegen!


Het begon allemaal met een telefoontje van mijn boze regisseur. Ik had samen met een vriendin en mijn stomme hoofd een reis naar Londen geboekt op dagen dat ik eigenlijk moest optreden. De conclusie was dat ik de reis maar moest zien om te boeken, aangezien zij anders geen subsidie meer krijgen. Dat was kut, want ik heb geen annuleringsverzekering, laat staan geld.


Na een paar keer met tranen in mijn ogen tegen ons kastje naast de computer te hebben getrapt, belde ik mijn vriendin op. Die was niet blij. Fijn, nu had ik spanningen in mijn theatergroep en ruzie met mijn vriendin. Bedankt regisseur *met naam die ik uit veiligheidsredenen even niet noem*!


Vervolgens krijg ik een smsje dat mijn redactievergadering niet meer doorgaat. Great. Voor niks mijn hele dag vrijgehouden. Daaropvolgend krijg ik een voicemailbericht van Carré: “Beste Charlotte, bedankt voor je deelname aan onze sollicitatieronde. Helaas hebben we slecht bericht voor je: je bent niet aangenomen, ons oog is op iemand anders gevallen.” FIJN.

Ik was zo depri, dat ik maar koekjes ben gaan bakken. Dat is mijn favoriete bezigheid als het qua vrolijk zijn eventjes niet meezit. Dat ging natuurlijk hartstikke mis, met als gevolg dat ik aan het aanrecht stond en als een soort cookiemonster mislukte koekjes naar binnen zat te werken.

En nu moet ik nog naar de sportschool. Ik denk dus dat daar iets vreselijks gaat plaatsvinden. Ik zie de ergste scenario’s voor me: ‘Charlotte die op de loopband struikelt en door een dodelijke klap op haar voorhoofd komt te overlijden’, Charlotte die haar arm uit de kom traint bij het gewichtheffen’ Of ik overlijd spontaan aan een hartaanval, dan kan hoor! Heb ik een keer ergens gelezen. Enfin, wish me luck want er gaat, ik herhaal, iets heel erg mis. Ik voel het aan mijn water. Echt waar.